ဗုဒၶဘာသာရွဳေထာင္႔မွ မိဘတာ၀န္မ်ား

သားသမီးမ်ားရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ေတ႔ြျမင္ရရန္အတြက္ မိဘမ်ားမွာ တာ၀န္ရိွပါတယ္။ သားသမီးမ်ားကို အမွန္တကယ္ခ်စ္ေသာ၊ သားသမီးမ်ားအေပၚ အမွန္တကယ္ တာ၀န္ေက်ပြန္ေသာ မိဘမ်ားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မွဳမ်ား ရိွလာေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရမယ္႔ တာ၀န္ရိွပါတယ္။ သားသမီးမ်ား မွန္ကန္သည္႔လမ္းကို ဦးတည္ေစရန္ ပထမဆံုး မိဘကိုယ္တိုင္က စံျပအျဖစ္၊ စံနမူနာအျဖစ္ တည္ရိွရပါမယ္။ ကိုယ္က်င္႔တရား မေကာင္းသည္႔မိဘမ်ားထံမွ ကိုယ္က်င္႔တရားေကာင္းသည္႔ သားသမီးမ်ား ရလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ေနလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

အတိက္ကံ ပစၥဳပၸန္ကံမ်ားရဲ႕ သက္ေရာက္မွဳအျပင္ မိဘမ်ားရဲ႕ အျပဳအမူမ်ားကလည္း သားသမီးမ်ားအေပၚ အဓိကအားျဖင္႔ သက္ေရာက္မွဳ ရိွပါတယ္။ တာ၀န္ေက်ပြန္ခ်င္တဲ႔ မိဘမ်ားဟာ သူတု႔ိရဲ႕ သားစဥ္ေျမးဆက္ မလိုလားအပ္တဲ႔ အျပဳအမူေတြ ဆင္႔ပြားျဖစ္ေပၚမလာေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္သင္႔ပါတယ္။ သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ေတာ္အရ မိဘမ်ား ျပဳလုပ္ရမယ႔္ တာ၀န္ငါးမ်ိဳးရိွပါတယ္။

ပထမဆံုးတာ၀န္ကေတာ႔ သားသမီးမ်ား မေကာင္းမွဳမျပဳလုပ္ေအာင္ တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္းပါပဲ။

သားသမီးမ်ားအတြက္ အိမ္ဟာ ပထမဆံုးေက်ာင္းျဖစ္ၿပီးေတာ႔ မိဘမ်ားဟာ လက္ဦးဆရာမ်ားပါပဲ။ သားသမီးမ်ားဟာ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ေကာင္းတဲ႔အမူအရာ မေကာင္းတဲ႔ အမူအရာမ်ားကို မိဘမ်ားထံမွ သင္ယူေလ႔ရိွပါတယ္။ သတိမျပဳမိတဲ႔ မိဘမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးမ်ား ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးငယ္ဘ၀မွာပင္ လိမ္ျခင္း၊ ညာျခင္း၊ မရိုးသားျခင္း၊ သိကၡာက်ေစမယ္႔စကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္း၊ လက္စားေခ်ျခင္း၊ အရွက္အေၾကာက္ကင္းမဲ႔ျခင္း စေသာ အေျခခံက်တဲ႔ အျပဳအမူမ်ားကို တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ ၊ သြယ္၀ိုက္ေသာအားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ ေပးမိတတ္ပါတယ္။

ဒုတိယတာ၀န္ကေတာ႔ သားသမီးမ်ား ေကာင္းမွဳျပဳလုပ္ေအာင္ ဆဲြေဆာင္ေပးျခင္းပါပဲ။

သားသမီးမ်ားအတြက္ မိဘမ်ားဟာ အိမ္မွာ ဆရာျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းမွာ ဆရာမ်ားဟာ မိဘမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ မိဘႏွင္႔ ဆရာႏွစ္ဦးလံုးဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ သူတို႔ေနရာကို ေရာက္လာမယ္႔ သားသမီးမ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ကာလမွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရရိွေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ရန္ တာ၀န္ရိွပါတယ္။ ယေန႔လူငယ္ျဖစ္ေပမယ္႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ကေလးငယ္မ်ားဟာ လူႀကီးမ်ား ျဖစ္လာမွာပါ။

ကေလးငယ္မ်ားရဲ႕ စိတ္ကို ျပဳျပင္လို႔ ရတဲ႔အရြယ္မွာ သူတို႔ဟာ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားရဲ႕ အျပဳအမူမ်ားကို အတုယူေလ႔ရိွပါတယ္။ ကေလးငယ္မ်ားဟာ အရြယ္ေရာက္သူမ်ား မွ်ေ၀ေပးတဲ႔ ဗဟုသုတကို ရမွာပါပဲ။ ကေလးငယ္မ်ားရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အရြယ္ေရာက္သူမ်ားရဲဲ႕ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူ၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြ လႊမ္းမိုးေနပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ မိဘ ဆရာသမားမ်ားဟာ အိမ္ႏွင္႔ ေက်ာင္း ႏွစ္ေနရာလံုးမွာ ကေလးငယ္မ်ားနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေစမယ္႔ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖန္တီးေပးဖို႔ တာ၀န္ရိွပါတယ္။

ကေလးငယ္မ်ားရဲ႕ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ အပ်ိဳေပါက္အရြယ္မွာ မိဘမ်ားဟာ ကေလးမ်ားရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ရိုးရွင္းမွဳ၊ နာခံမွဳ၊ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္မွဳ၊ ညီညြတ္မွဳ၊ သတၱိရိွမွဳ၊ အနစ္နာခံမွဳ၊ ရိုးသားမွဳ၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥေဆာင္ရြက္မွဳ၊ ကိုယ္႔အားကိုယ္ ကိုးမွဳ၊ ၾကင္နာမွဳ၊ ေခြ်တာမွဳ၊ ေက်နပ္ေရာင္႔ရဲမွဳ၊ ဘာသာတရားအေပၚ စိတ္အားထက္သန္မွဳ၊ ကိုယ္ႏွဳတ္အမူအရာ ေကာင္းမွဳ စေသာ ကိုယ္က်င္႔တရားမ်ားလည္း တစ္ဆင္႔ၿပီး တစ္ဆင္႔ စဲြၿမဲက်င္႔သံုးလာေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရမယ္႔ တာ၀န္ရိွပါတယ္။ ကိုယ္စိုက္တဲ႔ မ်ိဳးေစ႔အတိုင္းပဲ အပင္ေပါက္ၿပီး အသီးသီး သီးလာပါလိမ္႔မယ္။

တတိယတာ၀န္ကေတာ႔ သားသမီးမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေပးျခင္းပါပဲ။

မိဘမ်ား သားသမီးမ်ားအေပၚေပးႏိုင္တဲ႔ အေမြမ်ားထဲမွ ပညာေမြ ဟာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ပညာထက္ ျမတ္တဲ႔ ရတနာဆိုတာ ေလာကမွာ မရိွပါဘူး။ သားသမီးမ်ားအတြက္ မိဘမ်ားေပးလိုက္ေသာ ပညာေမြဟာ အေကာင္းဆံုး ဆုလာဘ္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သားသမီးမ်ားကို ပညာေမြေပးသင္႔ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘာသာေရးပတ္၀န္းက်င္မွာ ထားသင္႔ပါတယ္။ ဒီလို ဘာသာေရး ပတ္၀န္းက်င္မွာ ထားလိုက္ျခင္းအားျဖင္႔ သားသမီးမ်ားရဲ႕ဘ၀မွာ အက်ိဳးုသက္ေရာက္မွဳ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။

စတုတၳတာ၀န္ကေတာ႔ သားသမီးမ်ား သင္႔ေလ်ာ္တဲ႔အခ်ိ္န္မွာ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးျခင္းပါပဲ။

ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ၿပီး အလြန္ေလးနက္တဲ႔ အမွဳကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းကို လြယ္လြယ္ကူူကူနဲ႔ မျပဳလုပ္သင္႔ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းကို ရွဳေထာင္႔ေပါင္းစံုမွ ၾကည္႔ရပါမယ္။ လက္မထပ္ခင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္မွ အဆင္ေျပေနရပါမယ္။

ဗုဒၶဘာသာထံုးထမ္းစဥ္လာအရ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းဟာ ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားမွာ တာ၀န္မ်ားရိွပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားဟာ ေခါင္းမမာသင္႔ပါဘူး။ လိမၼာသိုသိပ္စြာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရပါမယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ အျပစ္တင္ၿပီး အျခားဂယက္ရိုက္ခက္မွဳေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီဂယက္ရိုက္ခက္မွဳေတြဟာ ကေလးေတြအေပၚမွာ ကူးစက္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးတာ၀န္ကေတာ႔ သင္႔ေလွ်ာ္တဲ႔အခ်ိ္န္မွာ မိဘမ်ားရဲ႕ အေမြအႏွစ္မ်ားကို သားသမီးမ်ားအား လဲႊေျပာင္းေပးျခင္းပါပဲ။

မိဘမ်ားဟာ ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္သမွ် ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ၿပီး ခ်စ္ေနရံုသာမက သားသမီးမ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ ေပ်ာ္ရႊြင္ခ်မ္းေျမ့ေစဖို႔လည္း ျပင္ဆင္ထားရပါမယ္။ မိမိတို႔ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ရွာေဖြၿပီး ထိ္န္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္လာတဲ႔ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို သားသမီးမ်ားအား ၿငိဳျငင္မွဳမရိွဘဲ လဲႊေျပာင္းေပးရပါမယ္။

ဘာသာတရားရဲ႕ ကရုဏာ

ဗုဒၶဘာသာဟာ ကရုဏာတရား ေရွးရွဳတဲ႔ ဘာသာတရား ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘမ်ားဟာ သားသမီးမ်ားကို လမ္းညႊန္ျပသေပးဖို႔လည္း ေမ႔မေနသင္႔ပါဘူး။ မိဘမ်ားဟာ သားသမီးမ်ား ႀကီးျပင္းလာတဲ႔အခါမွာ ျမတ္ဗုဒၶေဟာ္ၾကားေတာ္မူသည္႔ ျဗဟၼစိုရ္တရားမ်ားကို က်င္႔သံုးသင္႔ပါတယ္။ အဲဒီ ျဗဟၼစိုရ္တရားမ်ားကေတာ႔ ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ ႏွင္႔ ဥေပကၡာ တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို ေကာင္းစြာလုိက္နာက်င့္ၾကံလို႔ရွိရင္ မိဘမ်ားဟာ သားသမီးမ်ားရဲ႕ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ လြယ္ကူစြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

မိဘမ်ားအတြက္ အႀကီးမားဆံုးစိန္ေခၚမႈကို ရင္ဆိုင္ရမွာကေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို သင့္ေလ်ာ္တဲ့ပညာသင္ေပးျခင္းပါပဲ။ ပညာသင္ၾကားေပးျခင္းကေတာ့ လူနဲ႔တိရစၧာန္ ကြဲျပားသြားေစတဲ့အခ်က္တစ္ခုပါပဲ။ တိရစၧာန္တစ္ေကာင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ရင္ေသြးကို ေကာင္းမြန္စြာေစာင့္ေရွာက္သလို လူသားမိဘတစ္ေယာက္ဟာလည္း မိမိရဲ႕သားသမီးမ်ားကို ေကာင္းစြာျပဳစုေမြးျမဴဖို႔ တာ၀န္ရိွပါတယ္။

စိတ္ကိုယဥ္ေက်းေအာင္ျပဳလုပ္ရျခင္းဟာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ႀကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမႈပါပဲလို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ မိဘမ်ားဟာ သားသမီးမ်ားရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုတတ္ဖို႔ရန္အတြက္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ ႏိုင္င့ံသားေကာင္း ျဖစ္ မျဖစ္ဆိုတာ သူရဲ႕စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖံြံံြ႔ၿဖိဳးတိုးတတ္မွဳအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။

ကေလးမ်ား လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစအရြယ္ သူတို႔လိုခ်င္တာကို ေျပာမျပႏိုင္တဲ႔အရြယ္မွာ ငိုယိုၿပီး စိ္တ္ဆိုးေလ႔ရိွပါတယ္။ မိဘမ်ားဟာ ကေလးကို ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးရဲ႕ အစဆံုးျဖစ္တဲ႔ ေမတၱာတရားနဲ႔ ျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္ရပါမယ္။

ကေလးမ်ား နည္းနည္းရင္႔က်က္လာတဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ မိဘမ်ားဟာ ကရုဏာတရားနဲ႔ ဆက္ဆံသင္႔ပါတယ္။ ပ်ိဳေဖာ္၀င္ခ်ိ္န္ အပ်ံသင္စအရြယ္ျဖစ္တဲ႔ ကေလးမ်ားဟာ ထိန္းသိမ္းရ အေတာ္ေလးခက္ခဲပါတယ္။ ၿမီးေကာင္ေပါက္အရြယ္မွာ ကေလးမ်ားဟာ ပုန္ကန္လိုစိတ္ ေဒါသစိတ္ေတြမ်ားၿပီး မိဘမ်ားရဲ႕ ဆိုဆံုးမွဳမ်ားမွာလည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာ၀တရားျဖစ္ၿပီးေတာ႔ ကေလးမ်ားဟာ တဇြတ္ထိုး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ၿပီး မိဘမ်ားကို နာက်င္ေစလိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတာ႔ မရိွပါဘူး။

ကေလးမ်ား အရြယ္မေရာက္ခင္မွာ စာေမးပဲြႏွင္႔ အျခားေသာ အားကစား စတာေတြက ေအာင္ျမင္မွဳေတြ ရလာပါလိမ္႔မယ္။ အဲဒီအခါမွာ မိဘမ်ား က်င္႔သံုးရမယ္႔ ျဗဟၼစိုရ္တရားကေတာ႔ မုဒိတာ ပါပဲ။

ကေလးမ်ား အရြယ္ေရာက္ၿပီး ကိုယ္႔အိုး ကိုယ္႔အိမ္ ကိုယ္႔အလုပ္ႏွင္႔ ျဖစ္ေနတဲ႔အခါမွာ မိဘမ်ားဟာ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးထဲက ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ႔ ဥေပကၡာတရားကို က်င္႔သံုးရပါမယ္။ ကေလးမ်ားရဲ႕ အိမ္မွဳကိစၥ စတာေတြမွာ မိဘမ်ားက ၀င္ေရာက္ၿပီးေတာ႔ ေႏွာက္ယွက္မွဳ မျပဳသင္႔ေတာ႔ပါဘူး။

ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို ညီညီမွ်မွ် က်င္႔သံုးသြားမယ္ဆိုရင္ မိဘမ်ားရဲ႕ ဘ၀ဆည္းဆာဟာ ေအးခ်မ္းပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္မ်ားရဲဲ႕ ရိုေသေလးစားမွဳကိုလည္း ရပါလိမ္႔မယ္။ ဒီျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို က်င္႔သံုးတဲ႔ မိသားစုဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္မွဳအစစ္အမွန္ကို ရႏိုင္ပါတယ္။

Duties of parents a Buddhist perspective ကို ဘာသာျပန္ပါသည္။